17 november 2014
Beste Allemaal,
De koude dagen zijn begonnen. En neem het niet te licht want
het is echt koud! Ik onderschatte dat en we moesten snel iets weg bregen wat
een paar huizen verder was. Dus ik deed alleen een jas aan (het is een goede
dikke jas) en we liepen er heen. De wind waait hard en maakt de tempratuur
alleen maar elendiger... dus we waren alleen maar 5 minuten buiten en mijn oren
vriezde ervan af en het voelde als 1 blok pijn. voor ik weer binnen was waren
ze gevoelloos. dus ik heb ervan geleerd en draag nu altijd een muts wanneer ik naar
buiten ga!
En ik wil niemand ermee ongerust maken, maar ik wil wel
laten weten hoe het ervoor staat en dit is het beste dat ik kan omschrijven. Ik
krijg steeds meer respect voor de pioneers die hier door wyoming zijn gegaan.
Zover ik weet hadden ze geen handschoenen of mutsen en waarschijnlijk ook geen
dikke jassen. Om dagen lang door dit weer heen te gegaan is moelijk te geloven
waar ze doorheen gingen, zonder een goed winter gear te dragen. Ze hebben echt
grote offeringen gemaakt! Het komt voor me nu zoveel meer tot leven.
Zo dat gebeurde in de begin van de week en de rest werd niet
veel beter. Ik heb maar op een geven moment een fotogemaakt van de termometern
in de auto als bewijs matriaal (zie foto). Ik heb geen idee wat 4 graden
farhenheit in celcius is. Ik weet alleen dat het koud is. Maar gelukkig zijn
Elder Vause en ik er totaal klaar voor (zie andere foto). We zijn stevig
ingepakt en blijven goed warm! :)
Met kou komt sneeuw en ijs... en Elder Vause doet het goed
met in de weer te rijden. Geen ongelukken gebeurd (helaas wel om ons heen
gezien). Om van plaats naar plaats te gaan neemt gewoon wat meer tijd om er
veilig aan te komen.
Verder in zendings werk hebben hebben wat potentie. We
hebben mogelijke nieuwe onderzoekers. Eigenlijk hadden we alleen een telefoon
nummer, een adres en een naam. Voor een bepaalde reden heb ik geen voorkeur om
een random iemand te bellen. Ik moet een gezicht zien om een normale
conversatie te hebben. Maar we voelde dat we ze eerst moesten bellen inplaats
op hun deur te kloppen. Dus we hebben dat met tegenzin gegaan, want het is
zoveel makkelijker om 'nee' te zeggen en ze kunnen makkelijker het gesprek
beindige. Dus wij ze bellen, zij nemen op en wij introduceren ons en vragen of
ze met ons willen ontmoeten. En tot mijn stomme verbazing zeiden ze 'ja'. Ik
dacht in mijn hoofd: Het kan toch niet ZO makkelijk zijn?! maar het zag ernaar
uit dat dit het geval is. Super blij ermee en 1 van ze zullen we ontmoeten deze
week en de andere was out off state en zal terug komen in 2 weken. We zullen
zien.
Verder zijn we ook service gaan doen afgelopen weekend. en
het was anders dat we verwachten... Zo wij hadden geen idee wat er zal
gebeuren. We kregen een telefoontje van ze sister waarmee we de area delen en
ze vertelden dat er een service project zou zijn in de recycle center waarbij
de hele stad in betrokken zal zijn. Dus uiteraard gaan we daarn heen. Ze deden
daar en project om iedereen meer milieu bewust te maken. Nja, maar recht door
zee te zijn: ik eindige in een recycle costume XD Gelukkig deelde we de last
onder de zendelingen en iedereen kreeg zijn beurt, maar het was een moment dat
ik geen zelfwaardering kende om het te overleven. Het was ergens wel grappig en
zie hier mijn foto :P en je moet ermaar wel om lachen. Dus tot zover bertokken
ijn in de gemeenschap ;)
Ik kan niet gelove dat ik alweer halverwege de transfer ben.
tijd gaat veeeeeel te snel. Succes met alles en veel geluk met wat jullie bezig
houd!
Liefs,
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten