10 november 2014
Beste allemaal,
Het was me weer een week, en ik zit nu op mijn hoofd te krabben
wat ik kan vertellen over deze week, omdat het zo snel voorbij vloog. Eigenlijk
zijn er een paar rare dingen gebeurd en ik ben het nog even aan het overwegen
of ik een foto ervan wil meesturen.
Ik heb eindelijk Nederlandse mensen gevonden in mijn gebied!! Ze
leven eigenlijk in de middle of nowhere (zoals iedereen hierzo in Wyoming). Het
was een interessante ontmoeting. Ik had van mensen gehoord dat ze Nederlands
zijn. Dus wij daarheen en op de deur kloppen en de vrouw deed open, maar meteen
op het eerste gezicht zei ze dat ze niet geïnteresseerd was en wilde meteen de
deur dichtgooien. Dus ik zeg snel dat ik van Nederland ben en ze keek verbaasd
en riep direct haar man. We kwamen er achter dat hij van Rotterdam is, maar
helaas kon hij geen Nederlands spreken omdat hij jong was wanneer hij vertrok.
Dus na een gesprek over dit geweldige landje waren ze nog steeds niet
geïnteresseerd... helaas. Maar het is raar om te zien als we als zendelingen
komen dat mensen soms gewoon grof onbeleefd zijn, maar komen we voor iets anders
dan opeens zijn ze open om iets te horen. Ik wenste dat mensen gewoon iets meer
open waren dat we iets met ze konden delen en hoe het ze kan helpen. Maar
meestal geven ze ons niet die kans... mensen zijn raar zo nu en dan.
Veder zijn we maar kerstmuziek gaan spelen in de auto. Waarom?...
Gewoon omdat het kan :) We verveelden ons en ik word er altijd vrolijk van! :D
Ze zouden het vaker moeten spelen en gewoon door het gehele jaar heen het kerstgevoel
geven :) Het was een lekkere boost en het maakte mijn hele dag vrolijk!
Oke, de rare dingen van de week dan maar. Als eerste hadden we een
etensafspraak met geweldige leden. En uiteraard deelden we een geestelijke
boodschap met de familie. En alles ging goed. Dus wij wilden weer vertrekken en
de vader zei: 'Good luck with saving the world again' en ik wilde gewoon
grappig zijn en vertelde dat het beter zal gaan met een cape. Voor ik het wist
was hun jongste zoon er vandoor gerend en kwam terug met een cape! :D Dus ik
moest het dragen en we hebben daar een foto van gemaakt met mijn meest
heldhaftige gezichtsuitdrukking! (zie foto). Ik kon die kans niet laten
schieten :P
Verder
hadden we ook een andere afspraak waar de moeder van het gezin aan het
onderwijzen was. Ze heeft 6 kinderen in totaal en ze zijn nogal druk. Dus die
rennen/gieren/brullen overal en vereisen nogal wat aandacht. Dus ik ze dan maar
proberen af te leiden en Elder Vause met een jonge man die we meenamen dan maar
de les laten geven. Het ging goed, zij hadden een geestelijke ervaring en de
kids waren op mij gefocused, alleen ik kwam er met schrammen van af... als in
gezichtsverf in mijn gezicht. Nja, het belandde op de juiste plaats, dat was
een bonus. Maar zie de foto voor het resultaat wat er op mijn gezicht terecht
kwam :P Ik eindigde als een levend kunstwerk. Het was eigenlijk wel grappig en
het kwam er gelukkig vanaf met water :) Maar zulke dingen gebeuren niet als een
dagelijkse routine.
Dat was het hierzo van het Amerikaanse continent. Succes met alles
wat jullie doen en ik hou van jullie! Liefs,
Martijn
en dan hier snel een foto van het week op dit moment. Het
begint te sneeuwen!! :D alleen mijn collega is er niet al te blij mee. Het is
niet echt arizona-weer voor hem. We zien wel of hij het gaat overleven :P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten