Alles blijven geven in heet weer

29 juni 2015

Beste Allemaal,

Het begint hierzo heet te worden in Utah, en het is raar om 3 cijfers te zien om een thermometer (in farenheit) want normaal gezien gebruik ik 3 cijfers in temperatuur om mijn eieren te koken ofzo. Dus we zweten veel en drinken ook ongelovenlijk veel. En dat dan de gehele dag door wanneer we overal in ons gebied wandelen. En er zijn dagen dat er niets gebeurd en ik vraag me dan zo nu en dan af of het allemaal de moeite waard is, het is zoveel gemakkelijker om gewoon binnen te blijven waar het koel is en wachten totdat iemand je belt en je hebt dan iets om te doen. Maar aan de andere kant voel het goed om te weten dat je je best gedaan hebt en je buiten was om het werk van de Heer te doen. Het is hard omdat gevoel te beschrijven, maar het voelt zo goed. Maar ik hoop ook dat er iets gebeurd van de pogingen die we proberen.

We hebben op het moment een moeilijke tijd om met onze onderzoekers te ontmoeten

Het was een geestelijk week die we hebben gehad. We mochten weer naar de tempel gaan! Dat is altijd en hoogte punt wanneer we die gelegenheid hebben! En ook hadden we een zone conference als een zending, we konden weer instructies krijgen van president Eberhardt. Hij deed het geweldig en sprak over dingen die ik nodig had. Het quote van een toespraak van Peter Vidmar, hij is een atleet en won een onderdeel van de olymische spelen in 1984. Hij sprak over hoe die ervaringen voor hem was en over de lessen die we eruit konden leren, die was er 1 van:

''The champions didn’t win by running twice as fast, by jumping twice as far, or by scoring twice as many points as their opponents. In many cases they won by just a fraction of a second, a fraction of an inch, or a fraction of a point. Likewise, and more important, the champions didn’t win by training twice as hard as their opponents. If another gymnast trains six hours a day, I can’t train twelve hours a day. Twelve hours a day in a gym just isn’t healthy! But I can train six hours and fifteen minutes a day. This is where giving it that little extra and going the extra mile makes the difference.''

Ik had die les nodig, speciaal nu het einde van mijn zending langzaam in zicht komt, maar het is voor ons allemaal. We kunnen onszelf verbeteren met kleine beetjes. Het is niet iets extreem groots dat we moeten doen om een verschil te maken in ons leven. Maar het bij een klein beetje beter zijn kan het verschil maken tussen de eerste plaats en de tweede.

Ook werden ons uitdaging gegeven. Een daarvan was om iedereen om verwijzingen te vragen. Ik was daar een beetje sceptisch erover want ik heb het gedaan in het verleden het had me niet geholpen. Maar ik zoiets van 'ach, waarom niet, ik kan het gewoon opieuw proberen'. Deze we zijn overal aan het vragen en tot mijn verbazing beginnen de leden ons verwijzing te geven, het eigenlijk werk! Ik dacht aan een schrift text in Johannes 7:17 en het klinkt zoiets als dit: 'Wie ernaar streeft te doen wat God wil, zal weten of mijn leer van God komt of dat ik namens mezelf spreek.'

We kunnen alleen dingen voor onszelf weten wanneer we ze gewoon proberen, put them to the test en zie of het werk.

Ik hou van jullie allemaal en succes met deze week!

Liefs,

Martijn

En dan de foto die ik heb toegevoegt, eentje dat ik in de koferbak was opgesloten en de andere ben ik de bijbel aan het lezen (dat ding was zwaar!)

Het onverwachte is geen toeval

22 juni 2015

Beste Allemaal,

Deze week zijn er veel onverwachte dingen gebeurd, op een goede manier.

Dit was 1 van onze onverwachte dingen: Pannenkoeken (of pannekoeken, ik weet niet meer wat de nederlandse spelling ervoor is). Maar voordat ik er meer over vertel moet je maar eerst de foto's bekijken. Zo we gingen lunchen met wat andere zendelingen en eindigde in dit restaurant waar ze een challenge hadden om deze grote pannenkoeken te eten in 30 minuten. De helft van deze groep heeft het geprobeert (waar onder mijn companion Elder Feiner). Nja, het lukt ze niet, ik kan daar kort over zijn. Maar niet gedacht om ooit zulke pannenkoeken te zien op mijn zending (of in mijn gehele leven).

Maar andere onverwachte dingen die er zijn gebeurt in de afgelopen week. Afgelopen Donderdag hadden we geen dinner appointment en we moesten dus naar huis gaan. We leven buiten onze gebied en met lopen duurt het altijd lang om daarheen te gaan, dus met tegenzin gingen we daarheen om wat te eten. Dus we zijn maar 10 minuten binnen en dan klopt er iemand op onze deur. (normaal gezien klopt er nooit iemand op onze deur!) Maar wij open het we zien een volwassen man wie vraag voor onze help. Dus na wat vragen stellen vinden wij het uit dat hij in een slechte situatie zit maar ook waar hij leeft en na een korte tijd weten we het telefoon nummer te krijgen van de bishop van waar hij leefd. Het rare was dat het zoveel sneller ging omdat hij bleek in 1 van mijn oude area's te zijn en ik nog steeds het telefoon nummer had van de zendelingen daarzo, dus dat ging zoveel sneller. Hij had ook nog iemand nodig die hem naar zijn bisschop kon brengen zodat hij hem kan helpen en we vonden geweldige leden die ons daarmee kunnen helpen.

Teveel dingen waren te toevallig hoe we hem konden helpen. Maar als klap op de vuurpijl toe we ons appartement weer verlaten, waren we onder weg naar onze gebied en een man roept naar ons: 'Elders!' En toen we met hem aan het praten waren vroeg hij voor onze help of we het telefoon nummer van zijn bisschop kon krijgen. Hij wist alleen maar zijn address en dat was alles. Het 'rare' was dat dat 1 van Elder Feiner's vorige area's was en we wisten wie dat moesten vragen en na een tijdtje kregen dat ook voor elkaar. Die paar dingen kosten onze gehele avond, maar nu ik erop overna aan het denken ben ik tot een aantal conclusies gekomen:

Al deze dingen waren te toevallig dat we ze geen toeval meer konden noemen, het leek erop dat we een onderdeel waren van een groter plan. Ik voel er zo sterk erover dat Hemelse Vader erachter was en dat Hij bezig is met Zijn kinderen. Ook zag ik dat wij gewoon ons best doen en we wisten niet eens dat we op de juiste plaats waren. Maar wanneer we allemaal ons best doen dan zullen we op de juiste plaatsen zijn waar we moeten zijn om een ander te helpen.

Ik heb groter vertrouwen in God gekregen en deze evaringen waren maar een smal gedeelte van deze week. Er zijn meerdere vergelijkbare ervaringen gebeurdt en het is zo fantastisch wanneer ik de zie en ze herken. En ik hoop dat we allemaal ze zullen zien in de komende week!

Ook kunnen jullie Maurice en Victoria in jullie gebeden houden? ze gaan beiden door een moeilijke periode en hopelijk zullen beide dat zelfde vertrouwen voelen die ik heb gevoelt in de afgelopen week.

Maar zet hem op met alles en ik hou van jullie!!

Liefs,

Martijn

ps en de andere foto is mij door de regen lopen met een coole regenboog op de achtergrond!

De kracht van het Boek van Mormon

15 juni 2015

Beste Allemaal,

En dan is er alweer een week achter de rug... ik moet weer in mijn geheugen gaan graven om te vertellen wat er gebeurd is.

Als eerste de leuke dingen (die niet compleet belangrijk zijn), zie de eerst foto. Ik heb een lig-fiets kunnen fietsen. Het was het raarste dat ik die dag deed. Iemand reed voorbij op die fiets en ik maakte een opmerking erover en hij zei: Wil je het proberen? Ik heb me dat niet twee keer laten zeggen. Het voelde goed om een fietst te rijden, maar zoals ik eerder zijn. Het was ook raar. Ze maakte de opmerking dat ik er verrassend goed erin was. Ik gaf gewoon het antwoord dat ik een Nederlander ben ;) En dat is hoe het is. In de tijd dat ik de lig-fiets aan het genieten was heeft mijn companion deze rare step morgen proberen (zie andere foto).

Verder hadden we ook een uitwisseling afgelopen week. Ik was met Elder Baldry voor een dag, een geweldige zendeling van Australië! (het is altijd leuk om twee buitenlanders samen te brengen). Zo we deze wat dienstbetoon samen en er was ook nog eens een foto ervan gemaakt. (ja, we gebruiken een pikhouweel om in een grasveld te graven, het is iets raar in Utah).

Maar tijdens de uitwisseling hadden we een lessen met Clark, hij is iemand die langzaam terug aan het komen naar de kerk. Hij heeft het moeilijk om van het Boek van Mormon te lezen. Dus we beloten om het maar samen met hem te lezen. Over tijd dat we het samen aan het lezen waren heb ik iemand nooit zo enthousiast zien tijdens het lezen. Hij is iemand die best geleerd is en ook daarboven ook zoveel verschilllen talen vloeiend spreek. Maar deze geleerde persoon voelde de Geest die zich mee brengt van het lezen van het Boek van Mormon. Aan het einde van de les wilde hij op zichzelf lezen tijdens de week en dan volgende week gaan we verder. 

Ik voelde dat moment dat ik het Boek van Mormon onderschatte. Het is iets geweldigs en ik hoop dat we er allemaal ervan lezen! Het is een tweede getuigenis van Jezus Christus en het is geschreven voor onze tijd!

Ik hou van jullie en zet hem op voor deze week

Liefs,

Martijn

Er wordt vooruitgang gemaakt

8 juni 2015

Beste Allemaal,

Week een snelle maar een goede week achter de rug (met maar 1 slechte dag, ik kom daar op teurg)

Zo afgelopen zaterdag hadden een fantastische doopdienst. Ik realiseerde dat ik jullie er niet over verteld had. Zo zie de foto. De kleine jonge is Dexton, hij is acht en de man die naast hem staat is zijn groot vader. Dexton was 8 en hij was nog niet gedoopt, hij leefd bij zijn groot vader (wie een lid is maar niet actieve). In de afgelopen maanden is hij bezig geweest om terug te komen naar de kerk. Zo de zendelingen kwamen over om ze te lessen te geven en om Dexton ready te krijgen voor zijn doopdienst en om zijn groot vader ready te krijgen om hem te kunnen dopen. Het was een geweldige ervaring om daarbij te kunnen zijn en een gedeelte van de verandering te zien in deze familie. Hun volgende doel is om naar de tempel te gaan en om verzegelt te kunnen worden aan zijn vrouw die overleed een paar jaar terug.

Het is geweldig om te weten dat we aan onze families verzegelt kunnen in de tempel! En dat is wat deze familie motiveerde en om dicht bij hun Hemelse Vader te kunnen komen en de vreugde van de het evangelie te ervaren.

Ook gaat alles goed met Victoria! Ze was afgelopen zondag in kerk!!! :D She loved it! Ze heeft een 5 jaar oude zoon en hij wilde niet naar het jeugd werk gaan in de eerste plaatst toen hij daar was. Dus wij proberen hem enthousiast te krijgen maar het werkte helemaal niet. Maar candy kan wonderen doen! Er werd hem een snoepje aangeboden en hij was: 'Bye mom!'. We hoorde na afloop dat hij het totaal naar zijn zin had. Maar de leden in de wijk waren geweldig met Victoria en ze kwam met goede vragen tijdens de lessen. Dus dat was een totaal over de top.

Maurice is nog steeds op de juiste weg en hij doet het goed. Hij heeft afgelopen week maar zijn aanstekers aan ons geven (uit zichzelf) zodat voor zeker niet meer zal roken! Hij doet het geweldig! Hij gaat het halen voor 20 Juni

Zo over de slechte dag. Het is intressant om een telefoontje te krijgen en ze vervolgens vragen voor je ouders email address zodag ze de vlieg informatie aan hun kunnen geven. Dat was raar om te weten dat ze daar al mee bezig zijn. Dus die dag was ik een beetje down. Ik weet dat ik niet teveel tijd meer over heb maar ik weet ook dat ik zeker (voor een tijdje) nog niet klaar ben om een zendeling te zijn ;)

Zet hem op met alles wat jullie doen en dankje wel voor alle support die ik van jullie krijg ;) ik waardeer het enorm!

Liefs,

Martijn

2 ervaren elders samen

1 juni 2015

Beste Allemaal,  

Zoals als belooft zal ik wat meer uitgebreider zijn over hoe nu alles met mij gaat en hoe deze week verlopen. Things zijn een beetje chaotisch voor me geweest in de afgelopen paar weken. Voornamelijk met mijn gebied. Het bleek een beetje harder te zijn om me aan te passen met deze area en het hield me erg bezig in mijn hoofd en voelde dat ik overwelmend druk en het nam feitelijk al mijn tijd in beslag. Vandaar dat ik erg slecht was met e-mailen en ik probeer me erin te verbeteren om iedereen op de hoogte te houden, speciaal voor het thuisfront. 

Zo een week na de overplaatsingen. Mijn nieuwe collega is Elder Feiner van Fairfield, Vermont. Het gene dat mij zo verbaasde is dat we tegelijke tijd in het zendings veld kwamen. Dus ja, dat betekend dat we voor de zelfde tijd op onze zending zijn. Ik verwachte dat ik mij 2 overige overplaatsingen (3 maanden) in dit gebied zal blijven. Maar nu met deze verandering zijn er twee mogelijkheden. Of één van ons zal overgeplaatst worden voor de volgende transfer (wat in mij gedachte gemeen is om iemand in zijn laatste 6 weken in een nieuw gebied te zetten), of we blijven beiden samen voor een andere overplaatsingen en dan zal ons gebied worden ge-"white washed" (wat betekend een compleet nieuw companionship in het gebied word geplaatst). Als dat het geval is dan zal er heel veel informatie verloren gaan... En dat wil ik ook niet. Dus ja... Net een nieuwe overplaatsing en ik zit me alweer zorgen te maken over de volgende of zelfs overneemt einde van mijn zending. 

Aan de andere kant geniet ik ervan om een ervaren zendeling te dienen. We beiden hebben redelijk wat ervaringen en dat zal zeker van pas komen! Dus dat is een goed! 

Verder hadden we een goede meeting met Victoria (de verwijzing die we hadden gekregen afgelopen week) deze week. Ze iemand die erg geïnteresseerd was om meer over de kerk te leren. Ze is voor namelijk geïnteresseerd waarom we zulke hoge standaards hebben in onze kerk hebben, dat is iets dat haar heel erg aantrekt tot de kerk. Maar na 2 uur (ja, ze praat ook veel ;) ) in haar huis te zijn zagen we dat ze nog veel meer uit het evangelie kan halen dan onze morals and values. We zagen dat haar gezin gezegend kan worden door het evangelie. We zagen dat mogelijk dat het verleden begrepen kan worden door haar Verlosser, Jezus Christis. We zagen dat haar emotionele wonden genezen konden worden door de verzoening and dat ze vrede kan krijgen in haar leven. We zagen zoveel potentie wat het evangelie voor haar kan doen, maar ze is nog niet er helemaal klaar voor om alles in één adem te horen. Voor haar moeten dingen logisch zijn, ze ziet nog niet zitten om gewoon over dingen te bidden en dan vervolgens een beslissing te komen als ze een 'gevoel' krijgt of er emotioneel erover wordt. En ik kan dat begrijpen dat dat is waar ze daarmee zich niet op haar gemak voelt. 

Wanneer ik door haar ogen keek dan zijn we eigenlijk best een rare kerk mer rare geloven. En dat is ook wat ze ons vertelde. Maar ik weet ook dat ze antwoorden kan krijgen om de vragen die ze heeft. En ik weet ook dat de Heer dingen tot ons bekent kan maken door onze gevoelens, maar ook door ons verstand. En ik geloof dat Hij Victoria daar mee kan helpen om haar antwoorden te geven die zij kan begrijpen en haar zal helpen. Maar we moeten kleine stapjes met haar maken. Maar ze was enthousiast om met ons naar de kerkdienst te gaan. 

Ze haalde het helaas niet afgelopen zondag om er te zijn... nja, ik zou niet helaas moeten zeggen wat ze ging naar een afscheidsdienst van een kennis van haar. Dus ze was in kerk maar niet in onze wijk.

Verder zijn er meerdere veranderingen plaats gevonden in de afgelopen transfers. Zo ben ik nu weer de enige Nederlander in de zending nu Sister Spijkerman weer terug thuis is :( (dat was een snelle 1,5 jaar die zijn voorbij gevlogen). Ja, het is een beetje raar want heb ik weer niemand om pogingen te proberen om een conversatie te hebben in mijn native taal. Maar ik blijf de Nederlandse cultuur hoog houden op de Amerikaans continent ;) (zie mijn laatste foto met Sister Spijkerman)

Verder zijn we ook onze wagen kwijt. Dus niet meer rond rijden in ons gebied. En om eerlijk te zijn was ik daarin een beetje teleurgesteld en ook gefrustreerd. We kunnen om het moment niet eens half de hoeveelheid werk doen dat we voorheen deden. Maar aan de andere kant is het op het zelfde moment een zegen. Ik heb geleerd dat zendelingen niet bestaan om in een auto rond te rijden.
Laat me dat uitleggen:

We begonnen op fiets rond de rijden en je ziet zoveel meer mensen onder weg (en zij zien jou) en we konden op een redelijk tijd door ons gebied heen gaan. Alleen 1 groot verschil met thuis op je fiets te rijden: Thuis is alles plat, hierzo is alles berg op of afwaarts. Dus van ons appartment naar ons gebied was makkelijk (berg afwaarts) maar na een zware dag moesten we nog steeds terug berg opwaarts gaan... Misschien niet ideaal maar een douch op het einde van dag maakt alles weer goed. Maar al halver wege de week broke de fiets van Elder Feiner.... en nu lopen we dus rond in ons gebied. Maar na wat frustratie bleek dit ook weer een zegen te zijn. Het is nu zoveel makkelijk om stil te staan en om met mensen op straat te spreken. En gebeurde het dat weer ook een aantal dienstbetoon projecten konden doen die niet geplant waren (zie foto van elder Feiner in de hete zon aan het werken). Dus we hebben goede ervaringen op onze voeten :)

Verder zullen er nog veranderingen plaats vinden volgende maand. Met de nieuwe zendingen die gecreëerd worden in Utah zullen er ook veranderingen plaats vinden met de grenzen van de zending. Op 1 Juni zullen we een gedeelte van onze zending kwijt raken (inclusief zendelingen dat gedeelte dienen) en ook andere delen van zendingen krijgen (ook inclusief de zendingen die op dat moment in die gedeeltes dienen). Het zijn geen veranderingen waar ik naar uit kijk omdat we zendelingen zullen verliezen. Maar we hebben geen wie of waar dat zal plaats vinden, het allemaal nog een groot vraagteken. (Maar ik denk niet dat het met mij zal gebeuren omdat ik in het midden van de zending ben op het moment. maar je weet maar nooit)

Maar ja dat is wat op het moment aan het gebeuren is. Succes met alles wat jullie doen!

Liefs,

Martijn

Ps, de andere foto's zijn gemaakt op de dag voordat de overplaatsing plaats vonden (met Elder Callaghan, Elder Vause, Elder Kirsi and Ikke)