Skypen met familie

29 december 2014

Beste Allemaal,

Als allereerste: Vrolijk kerstfeest!! :D en een gelukkig nieuwjaar alvast in de komende week. En voorzichtig met vuurwerk! Helaas geen vuurwerk hier (zover ik weet), ze vieren het hier niet zo groot als in Nederland. En we slapen al rond middernacht dus als het er was zou ik er niets van merken.

Zo, uiteraard mijn hoogtepunt van deze week was kerstmis!! Het was goed maar aan de andere kant een beetje raar dat je het viert met mensen die ik pas 3 maanden ken. Maar we hadden verschillende uitnodigingen van leden om langs te komen om wat te eten en het te vieren. Dus we waren in goede handen.

Maar om met mijn familie te kunnen skypen was echt geweldig! Ik durf ze het bijna niet te vragen of ze mijn zinnen konden begrijpen omdat ik voor mijn gevoel een totaal nieuwe taal heb gecreëerd tussen Nederlands en Engels. Ik sprak regelmatig erg langzaam omdat in mijn hoofd nog steeds alles vertaald moest worden. Maar stapsgewijs kwam ik er wel uit, denk ik :P Maar mijn familie was lief genoeg om niet daar de focus op te leggen of het me te laten merken dat het zo slecht was :) ze zijn geweldig!

Ook had ik eventjes de tijd om met Marije (euh... Sister Scherf) te skypen nadat ik het gesprek met het thuisfront had afgerond. Het was kort, alleen maar 10 minuten, maar het was leuk en ook een beetje emotioneel om haar te kunnen zien en eventjes te kunnen spreken. Het ziet ernaar uit dat ze het goed doet daar in Nuneaton, Engeland en ze heeft een goede trainer. Maar ze is nog steeds heel erg aan het wennen aan het zendingswerk. Ze is gewoon een groentje, maar ik verwacht niet anders als je maar rond de 3 weken in het veld bent :) (en ja Marije, ik weet dat je dit te lezen krijgt en ik hou van je :D ). Het is alleen een groot verschil dat ze maar 1 wijk heeft en ik heb er 5, maar ze verweet me dat wij een auto hebben en zij niet, dus we staan weer gelijk :)

Uiteraard heb ik geprobeerd een foto te maken en dit is het resultaat, zie foto.

Verder hoopte ik heel erg dat we een witte kerst zouden hebben, en mijn wens was vervuld. We hadden geen sneeuw tot op kerstdag. Het sneeuwde als een gek en we hadden eigenlijk een paar centimeters aan sneeuw :) ikke blij en zie hier de foto vanuit ons uitzicht. De sneeuw is nog steeds hier en temperaturen dalen heel snel. En met de wind die rond gaat maakt het gevoelsmatiger alleen maar kouder. Dus waarschijnlijk vanaf nu zie je ons allemaal maar rond lopen in dikke jassen met muts en handschoenen. We konden het hiervoor veroorloven om rond te lopen zonder jas, maar die tijd is nu echt over.

Verder is Broadbent niet heel erg aan het lekker voelen en ik heb het gevoel dat hij het ook aan mij doorgeeft ... maar het zou wel heel erg ver moeten gaan om ons thuis te houden. We zijn daar te mannelijk (en te koppig) om daar aan toe te geven. Het komt allemaal wel goed :)

 Succes met alles en zet hem op in het nieuwe jaar en met de nieuwe goede voornemens!

Liefs,

Martijn

De Heer en kerstmis

22 december 2014

 Beste allemaal,

Ik heb een geweldige week gehad! En alles gaat zeker goed! :)

Deze week moesten we naar Salt Lake City gaan voor de kerstviering als een mission en ook voor een zone conferentie. En omdat we hier in Wyoming zitten moesten we daar voor 2 nachten blijven omdat het te lang zou duren om steeds op en neer te rijden (het duurt 3 uur rijden van Green River naar Salt Lake). Dus we konden onze eigen slaapplaats vinden. Dus 1 nacht kon ik kiezen bij wie we zouden blijven en de andere nacht was Elder Broadbent's verantwoordelijkheid dat we een slaap plaats zouden hebben. Mijn keuze was bij Elder Matheson (mijn trainer) zodat ik een nacht met hem kon doorbrengen, want hij heeft niet zoveel tijd over voordat hij naar huis gaat dus dat was gezellig.

 Dat was donderdag en de volgende dag begonnen we met een devotional in de morgen waar de gehele zending bij aanwezig was. De spreker was onbekend voor ons en voor ik het wist loopt.... Elder Jeffrey R. Holland in de zaal. Ik kon mijn ogen niet geloven dat een apostel tegen onze zending zou spreken. Het was een geweldige geestelijk ervaring om van hem te mogen horen voor een 1,5 uur. En hij focuste niet op de dingen die we verkeerd deden of dat onze zending moest in verbeteren, hij gaf ons mee ondersteuning en we mochten vragen stellen die hij voor ons zou beantwoorden. En met die aanmoediging bleef het. Ik realiseerde dat hij ook maar een persoon is. Hij heeft ook zijn eigen dingen die hem bezig houden. Maar hij heeft een fantastische geest bij zich en hij had een andere houding dan wanneer je hem ziet in algemene conferentie. Naast het spreken maakte hij regelmatig gewoon grappen die ik van verre niet zag aankomen.

Op het einde gaf hij zijn getuigenis en sprak over de verzoening. Hij legde ons uit dat Jezus geboorte geweldig is, maar met zijn geboorte moeten we vooruit kijken naar zijn leven en zijn verzoeningswerk. Hij was niet geboren als onze verlosser. Maar hij werd het door de manier waarop hij zijn leven leefde (hij leefde het perfect) en omdat hij tot het verre einde volhardde en zijn zending vervulde met de verzoening en op het allerlaatste moment dat Hij zegt: 'The work is finished'  aan het kruis was toen hij onze verlosser werd. Dat was omdat hij volhield tot het einde en dat is het voorbeeld dat wij moeten volgen. Hij legde dat uit tot ons als zendeling, dat onze zending niet klaar is totdat we het tot het verre einde hebben volhard, bedoelende tot  het einde van ons leven.

Hij hielp me met dat inzicht dat ik met jullie deelde. Kerstmis helpt ons aan de geboorte van Christus te denken, maar wij moeten ook zijn leven en zijn verzoening gedenken, want dat is het waar het allemaal om draait. En ik ben zo dankbaar voor Jezus Christus. Wat hij voor ons heeft gedaan is ongelofelijk, maar hij deed het uit liefde voor ons. En het grootste geschenk dat wij ooit hebben gekregen is Christus van een liefdevolle Hemelse Vader (Johannes 3:16). En ik hoop dat we dit niet voor onszelf houden en het ook met de mensen ons heen delen!

Maar ik heb geen bewijsmateriaal dat elder Holland daar werkelijk was omdat er geen foto zijn gemaakt. Dus je moet me maar op geloven dat het echt gebeurd is ;)

Verder hadden we ook de kerstviering als een zending ook maar een aantal foto's genomen. dus zie foto's (met: Sister Spijkerman, President en Sister Eberhardt, Elder Matheson ).

Ook deze komende donderdag is het kerst en wij zendelingen kunnen dan met het thuisfront skypen. Dus dat gaat waarschijnlijk mijn hoogtepunt worden voor de komende week. En ik ben ook aan het oefenen door mijn Nederlandse schriften hardop te lezen zodat ik niet totaal onverstaanbaar Nederlands spreek :P   Ik heb geen idee hoe ik zal klinken, dus dat wordt nog een verrassing. (misschien heb ik een Amerikaans accent, ik heb geen idee).

Verder zijn we ook naar Tempel Square geweest om de lichtjes te bewonderen omdat echt alles rond om de tempel verlicht is. Het was een geweldig gezicht (meer foto's).

En Elder Broadbent en ik zijn ook gaan wandelen afgelopen week rondom Green River. We zochten eigenlijk native american rotstekeningen, maar we konden die niet vinden... helaas, we gaven het na  1,5 uur op. Maar we hebben wat leuke foto's kunnen maken.

Dat is het zo een beetje, Jullie krijgen aardig wat foto’s  van mijn week. Maar ik zal het in een aantal emails moeten zenden. Veel succes met alles.

Liefs,

Martijn

Nieuwe collega

15 december 2014

Beste allemaal,

Zo, weer een week in Wyoming voorbij en de spits is afgebeten voor deze transfer. En dan ook mijn nieuwe collega: Elder Broadent from Mt Laurel, New Jersey. Hij is al voor een tijd op zijn zending, eigenlijk is hij een transfers (dat is 6 weken, dus van ongeveer september 2013) later dan ik in het zendingsveld gekomen, dus we hebben nu twee redelijk ervaren zendelingen samen. En om eerlijk te zijn, dat was best wel even wennen. Ik heb een redelijk aantal maanden met zendelingen besteed die rond hun 6 maanden (of jonger) waren. Maar nu voelt dat het enige waaraan we moeten werken is op elkaar ingespeeld te raken. En onze ervaringen zijn verschillend dus we kunnen elkaar aanvullen.

Ook kunnen we goed met elkaar overweg, als in het zendingswerk en ook op een persoonlijk level :)

Maar ik moet toegeven dat ik in het begin geïntimideerd door hem werd. Hij gedraagt zich als iemand in het leger. Hij loop altijd recht, spreekt altijd met twee woorden en aan het einde van elk gebed roept (bijna schreeuwt) hij  'AMEN!'. En hij kijkt bijna altijd serieus (behalve op foto's) Dus de eerste dag had ik geen idee wat ik tegen hem moest zeggen en het was meestal stil. Maar daarna hebben we het ijs gebroken en hebben we in heeel wat dingen hetzelfde intrest :D Dus dat gaat goed!

Verder tijdens transfers heb ik veel bekende gezichten gezien en ook elder Freebairn! :D Het bleek dat hij nu aan het trainen is en uiteraard moesten we een foto ervan maken. Dus hier staan trainers op een rijtje met diegenen aan hun linkerhand, die ze getraind hebben (van links naar rechts: Elder Matheson, ikke, Elder Freebairn en Elder Miller).

Verder kijken we uit naar kerstmis. Ik hou van deze feestdag! En we hebben een aantal leden die ons uitnodigden om even langs te komen. En waarschijnlijk zal er ook eten zijn wanneer we langs komen... dus misschien moet ik maar beginnen met vasten of zo. Maar mensen zorgen erg goed voor ons en we komen niets te kort. En we hebben ook een foto met de Kerstman (zie andere foto)

Dat is het zo’n een beetje! Succes met alles wat jullie doen en tot volgende week!

Martijn

Christus het grootste geschenk.

8 december 2014 

Beste Allemaal,

Nou maar gelijk met de deur in huis komen. We kregen net te horen van onze zone leaders wat er gaat gebeuren voor transfers. They didnt beat aroud the bush. Ik blijf voor de komende transfers maar helaas kregen we te horen dat Elder Vause wordt overgeplaatst.... Helaas maar waar.... We zijn het er niet mee eens, maar er is niet heel wat je eraan kan doen. Dus ik ga weer een nieuwe collega krijgen en ik heb op het moment geen idee wie het is, maar ik krijg hem morgen en kan jullie volgen week er meer over vertellen. Maar vandaag gaan we waarschijnlijk wat mensen bezoeken om gedag tegen ze te zeggen en verder gaat de gehele dag gebruikt worden om in te pakken. Het wordt een rare dag.

We hadden ook afgelopen week iemand die ons een tour gaf in het gebied van Manila. Het is zo prachtig hier en het is gewoon een ander soort van prachtig dan ik gewend ben in Nederland en ik zou dit daar niet kunnen vinden. Maar uiteraard zijn er foto's ervan gemaakt en hier zijn er een paar.

Hier is iedereen nu met kerstmis bezig. Met alle voorbereiding enzo. Dat geeft ons dan de mogelijkheid om over kerst te praten. Nu is kerstmis altijd mijn favoriete feestdag geweest maar op zending is het extra speciaal. Mensen zijn nu wat meer open en zoeken om gewoon goed te doen. De extra mile te gaan en proberen zich voor te nemen om beter te zijn. Iedereen is gewoon een beetje meer geestelijk ingesteld tijdens kerst wat geweldig is. Dat is de kerst geest/gevoel! Verder heeft de kerk een geweldige kerst video 'He is the Gift'. Het is fantastisch en ik raad iedereen aan om het te bekijken op http://www.mormon.org/christmas .

Het help ons meer te focussen op waarom we eigenlijk kerstmis vieren. Verlichting en kerstbomen zijn geweldig en ik hou van de sfeer die ze met zich mee brengen. Maar we vieren het om de geboorte van Jezus Christus te herinneren. Hij is het grootste geschenk dat ooit gegeven is en wij kunnen hem ontvangen. Op de site die ik zojuist gegeven heb wordt omschreven hoe we hem kunnen ontvangen en ook de persoonlijke ervaring van mensen wat een groot verschil in hun leven gemaakt heeft.

En het fantastische van dit allemaal is dat we het kunnen delen met iedereen! En met het internet zijn zo veel verschillende manieren dat we het kunnen delen met onze geliefde vrienden en familie om ons heen. Gebruik het dan ook. En het voelt geweldig omdat te doen :)

Ik hou van jullie en succes met alles.

Liefs,

Martijn

Thanksgiving

1 december 2014

Beste allemaal!

Weer een week voorbij, het blijft maar doorgaan en de tijd is altijd in mijn nadeel. Maar ja, er is niet veel dat je eraan kan doen.

Zo, ik heb eigenlijk een erg interessante week gehad omdat we hier thanksgiving hadden. Als in iedereen kookt te veel eten!! Zo we hadden alleen voor 1 etensafspraak gepland dat was in de middag bij een van onze bisschoppen. Dat was de originele planning. Toen kregen we opeens een berichtje dat 1 van onze onderzoekers ons wilde laten over komen omdat ze teveel eten over had. Nu moet je weten dat echt bijna iedereen hier in Green River weg gaat tijdens deze feestdag en elke mogelijkheid dat we bij iemand kunnen langskomen is met open armen ontvangen. En daarbij nog het feit dat het ook nog eens 1 van onderzoekers was maakte deze kans bijna te mooi om waar te zijn.

Dus wij komen daar aan rond twaalf uur en in gedachten berekende ik dat we in 2 uurtjes weer aan een eettafel zouden zitten. Maar we zijn Elders en we hebben altijd honger en kunnen in tijden van moeilijkheden altijd wat extra eten (elders hebben hollow legs zoals ik het heb gehoord). Helaas wist de onderzoekster de hoeveelheid die ze gekookt had en hield een scherp oog op ons en de porties die we op ons bord hadden. Door dat had ik helaas wat meer moeten eten dan ik ingeschat had... maar met genoeg leegte in mijn maag verlieten we haar huis op weg naar onze afspraak.

Toen we daar aankwamen was alles al klaar konden we gelijk eten. Alleen de vrouw des huizes had 2 hongerige jonge elders verwacht en hield zich niet terug met de bergen aan kalkoen en meer, die oprezen voor onze neus.

Maar het werkte allemaal uit op het einde en met een goed gevulde maag hebben we de hele dag doorgebracht. 

helaas ben ik vergeten om er een foto ervan te maken....

Verder zijn mensen hier druk bezig met kerstversiering en ik moet je een paar foto's laten zien hoe het eruit ziet. Misschien gaan sommige mensen een stapje te ver in (en ik wil eigenlijk niet weten wat hun energierekening zal zijn). 

En de kerstgeest begint hier te komen. Zeker nadat we een 15 feet hoge kerstboom hebben versierd. Dat ding was gigantisch maar het is fijn omdat te doen; feest dagen zijn altijd een beetje raar omdat je het normaal deelt met familie en dat zijn de momenten dat ik wat meer aan huis denk. Maar alles blijft gewoon doorgaan ;)

Succes daar met alles en ik hou van jullie,

Martijn

Ongelukken overkomen je

24 november 2014


Beste Allemaal,

Het was een interessante week... er is niet veel gebeurdt, maar aan de andere hand aantal dingen bebeurdt. En niet dat ze allemaal even leuk zijn.

Zoals we in een auto ongelukje zijn terecht gekomen. Voordat iemand een hart aanval krijgt, het is niets ernstigs of groot en niemand is gewond geraakt. We waren aan het wachten voor een stop licht en dan opeens reed iemand ons in de rug... Zo we gingen aan de kan en hebben met haar gepraat, we kregen haar informatie en we was aardig enzo. Maar de hele drama kwam na dat gebeurde... als in we raakte onze gehele dag kwijt! We moesten zoveel telefoontjes maken naar verschillende personen, we hebben papieren moet invullen, online report geven naar de kerk, naarverschillende plaatsten moeten gaan om te zien hoeveel de schade kosten, en ik kan voor een tijde zo doorgaan.... wat gebeurde in een paar seconde had effect over onze gehele dag en we hebben nauwlijk zendings werk kunnen. Het was een verspilling van de tijd!

Maar goed, het moest zo gaan en we zijn geheel gezond en dat is iets om dankbaar voor te zijn :)

Over dankbaarheid te spreken, we hebben hierzo thanksgiving in de komende week. Zo we proberen mensen te laten focussen op de dingen waarvoor ze dankbaar zijn. En dat vraag voor wat zelf refectie. En die uitnodiging is voor iedereen. We zullen zoveel meer zegeningen zien wanneer we focussen op die dingen. En ik heb zelfd positieve dingen kunnen vinden en mijn moeilijkste tijden. De Heer is altijd met ons bezig, maar soms zijn we so gefocust op onze problemen dat we Hem uit het ook verliezen. Dus ik ga me daar mee bezig houden deze week. En eigenlijk zouden we dat altijd moeten doen en niet alleen maar in de week van thanksgiving.

Verder het weer is hierzo redelijk. Alles warmt weer op en eigenlijk alle sneeuw is weg... (helaas). en het ziet ernaar uit dat het voorlopig eventjes niet onder het vries punt komt. Maar afgelopen week liet een lid ons deze gedichtje zien die geniaal is en ook nog een totaal waar! en wilde die met jullie delen:

It's winter in Wyoming

And the gentle breeze blow

Seventy mile an hour

And twenty five below

Oh, how I love Wyoming

When the snow is up to your butt

You take a breath of winter

And your nose gets frozen shut

Yes, the weather here is wonderful

So I guess I'll hang around

I could never leave Wyoming

'cuz I'm frozen to the ground

Het is zo waar. Misschien is het weer niet helemaal aantrekkenlijk. Ik hou van Wyoming. Ze hebben hier uitzonderlijke mensen en het is fantasties om met ze te werken.

Succes met alles!

Martijn

Ps, de laatste foto is van de hond de leden hebben. We martelen het zo nu en dan zoals ons luch recht voor zijn neus eten waar hij niet kan komen :P we zijn gemeen tegen hem :p

Bevroren oren

17 november 2014

Beste Allemaal,

De koude dagen zijn begonnen. En neem het niet te licht want het is echt koud! Ik onderschatte dat en we moesten snel iets weg bregen wat een paar huizen verder was. Dus ik deed alleen een jas aan (het is een goede dikke jas) en we liepen er heen. De wind waait hard en maakt de tempratuur alleen maar elendiger... dus we waren alleen maar 5 minuten buiten en mijn oren vriezde ervan af en het voelde als 1 blok pijn. voor ik weer binnen was waren ze gevoelloos. dus ik heb ervan geleerd en draag nu altijd een muts wanneer ik naar buiten ga! 

En ik wil niemand ermee ongerust maken, maar ik wil wel laten weten hoe het ervoor staat en dit is het beste dat ik kan omschrijven. Ik krijg steeds meer respect voor de pioneers die hier door wyoming zijn gegaan. Zover ik weet hadden ze geen handschoenen of mutsen en waarschijnlijk ook geen dikke jassen. Om dagen lang door dit weer heen te gegaan is moelijk te geloven waar ze doorheen gingen, zonder een goed winter gear te dragen. Ze hebben echt grote offeringen gemaakt! Het komt voor me nu zoveel meer tot leven.

Zo dat gebeurde in de begin van de week en de rest werd niet veel beter. Ik heb maar op een geven moment een fotogemaakt van de termometern in de auto als bewijs matriaal (zie foto). Ik heb geen idee wat 4 graden farhenheit in celcius is. Ik weet alleen dat het koud is. Maar gelukkig zijn Elder Vause en ik er totaal klaar voor (zie andere foto). We zijn stevig ingepakt en blijven goed warm! :)

Met kou komt sneeuw en ijs... en Elder Vause doet het goed met in de weer te rijden. Geen ongelukken gebeurd (helaas wel om ons heen gezien). Om van plaats naar plaats te gaan neemt gewoon wat meer tijd om er veilig aan te komen.

Verder in zendings werk hebben hebben wat potentie. We hebben mogelijke nieuwe onderzoekers. Eigenlijk hadden we alleen een telefoon nummer, een adres en een naam. Voor een bepaalde reden heb ik geen voorkeur om een random iemand te bellen. Ik moet een gezicht zien om een normale conversatie te hebben. Maar we voelde dat we ze eerst moesten bellen inplaats op hun deur te kloppen. Dus we hebben dat met tegenzin gegaan, want het is zoveel makkelijker om 'nee' te zeggen en ze kunnen makkelijker het gesprek beindige. Dus wij ze bellen, zij nemen op en wij introduceren ons en vragen of ze met ons willen ontmoeten. En tot mijn stomme verbazing zeiden ze 'ja'. Ik dacht in mijn hoofd: Het kan toch niet ZO makkelijk zijn?! maar het zag ernaar uit dat dit het geval is. Super blij ermee en 1 van ze zullen we ontmoeten deze week en de andere was out off state en zal terug komen in 2 weken. We zullen zien. 

Verder zijn we ook service gaan doen afgelopen weekend. en het was anders dat we verwachten... Zo wij hadden geen idee wat er zal gebeuren. We kregen een telefoontje van ze sister waarmee we de area delen en ze vertelden dat er een service project zou zijn in de recycle center waarbij de hele stad in betrokken zal zijn. Dus uiteraard gaan we daarn heen. Ze deden daar en project om iedereen meer milieu bewust te maken. Nja, maar recht door zee te zijn: ik eindige in een recycle costume XD Gelukkig deelde we de last onder de zendelingen en iedereen kreeg zijn beurt, maar het was een moment dat ik geen zelfwaardering kende om het te overleven. Het was ergens wel grappig en zie hier mijn foto :P en je moet ermaar wel om lachen. Dus tot zover bertokken ijn in de gemeenschap ;)

Ik kan niet gelove dat ik alweer halverwege de transfer ben. tijd gaat veeeeeel te snel. Succes met alles en veel geluk met wat jullie bezig houd!

Liefs,

Martijn

Mensen uit Rotterdam

10 november 2014

Beste allemaal,

Het was me weer een week, en ik zit nu op mijn hoofd te krabben wat ik kan vertellen over deze week, omdat het zo snel voorbij vloog. Eigenlijk zijn er een paar rare dingen gebeurd en ik ben het nog even aan het overwegen of ik een foto ervan wil meesturen.

Ik heb eindelijk Nederlandse mensen gevonden in mijn gebied!! Ze leven eigenlijk in de middle of nowhere (zoals iedereen hierzo in Wyoming). Het was een interessante ontmoeting. Ik had van mensen gehoord dat ze Nederlands zijn. Dus wij daarheen en op de deur kloppen en de vrouw deed open, maar meteen op het eerste gezicht zei ze dat ze niet geïnteresseerd was en wilde meteen de deur dichtgooien. Dus ik zeg snel dat ik van Nederland ben en ze keek verbaasd en riep direct haar man. We kwamen er achter dat hij van Rotterdam is, maar helaas kon hij geen Nederlands spreken omdat hij jong was wanneer hij vertrok. Dus na een gesprek over dit geweldige landje waren ze nog steeds niet geïnteresseerd... helaas. Maar het is raar om te zien als we als zendelingen komen dat mensen soms gewoon grof onbeleefd zijn, maar komen we voor iets anders dan opeens zijn ze open om iets te horen. Ik wenste dat mensen gewoon iets meer open waren dat we iets met ze konden delen en hoe het ze kan helpen. Maar meestal geven ze ons niet die kans... mensen zijn raar zo nu en dan.

Veder zijn we maar kerstmuziek gaan spelen in de auto. Waarom?... Gewoon omdat het kan :) We verveelden ons en ik word er altijd vrolijk van! :D Ze zouden het vaker moeten spelen en gewoon door het gehele jaar heen het kerstgevoel geven :) Het was een lekkere boost en het maakte mijn hele dag vrolijk!

Oke, de rare dingen van de week dan maar. Als eerste hadden we een etensafspraak met geweldige leden. En uiteraard deelden we een geestelijke boodschap met de familie. En alles ging goed. Dus wij wilden weer vertrekken en de vader zei: 'Good luck with saving the world again' en ik wilde gewoon grappig zijn en vertelde dat het beter zal gaan met een cape. Voor ik het wist was hun jongste zoon er vandoor gerend en kwam terug met een cape! :D Dus ik moest het dragen en we hebben daar een foto van gemaakt met mijn meest heldhaftige gezichtsuitdrukking! (zie foto). Ik kon die kans niet laten schieten :P 

Verder hadden we ook een andere afspraak waar de moeder van het gezin aan het onderwijzen was. Ze heeft 6 kinderen in totaal en ze zijn nogal druk. Dus die rennen/gieren/brullen overal en vereisen nogal wat aandacht. Dus ik ze dan maar proberen af te leiden en Elder Vause met een jonge man die we meenamen dan maar de les laten geven. Het ging goed, zij hadden een geestelijke ervaring en de kids waren op mij gefocused, alleen ik kwam er met schrammen van af... als in gezichtsverf in mijn gezicht. Nja, het belandde op de juiste plaats, dat was een bonus. Maar zie de foto voor het resultaat wat er op mijn gezicht terecht kwam :P Ik eindigde als een levend kunstwerk. Het was eigenlijk wel grappig en het kwam er gelukkig vanaf met water :) Maar zulke dingen gebeuren niet als een dagelijkse routine.

Dat was het hierzo van het Amerikaanse continent. Succes met alles wat jullie doen en ik hou van jullie! Liefs,

Martijn

en dan hier snel een foto van het week op dit moment. Het begint te sneeuwen!! :D alleen mijn collega is er niet al te blij mee. Het is niet echt arizona-weer voor hem. We zien wel of hij het gaat overleven :P

A more excellent way.

3 november 2014

Beste allemaal!

Ik weet het, deze email komt laat aan en waarschijnlijk zien jullie het pas de volgende dag. Maar het kwam zo uit met mijn tijd dat ik jullie schrijf in je nachtrust ;)

Zo de spits is afgebeten van de eerste week van de transfer, als eerste zal ik maar melden dat onze eerste sneeuwbui is langs gekomen, het bleef niet liggen maar het was er nog in een van de ochtenden toen we naar buiten gingen. De temperatuur is hier rond de 5 graden celcius en dat is alleen maar de beginning. Het warme weer is over en het zal nu alleen maar kouder worden. Gelukkig ben ik erop voorbereid. Goede jas, handschoenen, must, sjaal... noem het maar op en laat de sneeuw maar komen!

Verder vragen een aantal zich waarschijnlijk af wat we hier gedaan hebben tijdens Halloween. Ik kan daar kort in zijn. We mochten niet buiten zijn. Je krijgt wel het idee wat er gebeurt als we als zendelingen op Halloween avond op een deur kloppen... Nope, dat werkt niet helemaal ;) Dus in plaats daarvan kwamen de andere elders van ons district naar ons toe om een bordspel te spelen. Er is wel een klein nadeel aan Halloween: Iedereen probeert de restjes die overblijven aan snoep aan ons te geven. Ik heb het gehad met suiker en snoepgoed!! We hebben veel te veel en we eten het niet! Dat is een frustratie die ik niet zag aankomen. Ik vind het zo raar hoeveel snoepgoed er rond is gegaan met Halloween. 

 Over frustraties gesproken. Mensen kunnen me frustreren. We proberen een afspraak met ze op te zetten en nadat we alles hebben gepland, staan we voor een dichte deur op de afgesproken tijd. Of nodigen ze uit om naar de kerk te komen, ze accepteren dat en vervolgens staan we die zondag op ze te wachten en komen ze niet. Het 'ja' zeggen en 'nee' doen, je weet niet meer wat je moet verwachten. En ik ben dan heel geneigd wanneer ik ze weer zie ze te vragen: 'Waar was je?!' of ''Waarom kwam je niet?! We stonden op je te wachten''. Gewoon mijn punt te maken dat wij ook een schema hebben en dat onze tijd ook belangrijk is! (en we hebben een limiet aan onze tijd als zendelingen, dus we moeten die volledig gebruiken). Ik zou ze heel graag met hun neus op de feiten willen drukken... Maar er was iets mis mee. Hoewel ik gelijk heb, klonk het verkeerd. 

Ik ben hier om Christus te vertegenwoordigen en Hij zou het niet op die manier doen! Ik kan me hem niet voorstellen dat Hij naar iemand zou schreeuwen wat ze verkeerd doen. Het ging door mijn hoofd heen deze gedachten en we praatten er veel over met mijn collega, want hij dealt er ook mee.

We kwamen tot de conclusie dat we ze eerder moesten aanmoedigen dan ze maar kastijden. Ze hebben meer motivatie nodig dan ze compleet af te breken. Dat betekent niet dat we ze niet kunnen verbeteren, maar we moeten het doen op een vriendelijke manier. 'A more excellent way'. Het is niet makkelijk omdat ik weer wat geduldiger moet zijn en blijven, maar het zal de manier zijn die meer resultaat zal opbrengen en meer effect op ze hebben. Dus laten we weer op een meer liefdevolle/vriendelijke manier met elkaar omgaan. Dat is een van de lessen die ik deze week heb geleerd en nu ook maar moet gaan toepassen. Het zal een uitdaging worden, maar het komt allemaal wel goed ;)

Succes met alles en zet hem op! en de foto is gemaakt een paar weken geleden van onze district! en na afloop van de transfers is die totaal hetzelfde gebleven dus nog steeds up to date :)

Liefs,

Martijn

Be prepared for everything

27 oktober 2014

Beste allemaal,

Als eerste maar even snel de knoop doorhakken over transfers. We kregen onze telefoongesprek deze ochtend en we kregen te horen dat we beiden in Green River bleven! JEEEEJ!!! Eindelijk krijg ik niet een nieuwe companion en hoef ik niet naar Salt Lake City en dat kwam eigenlijk goed uit omdat we niet genoeg miles ervoor hadden om die rit te maken. Dus dat werkt uit. Alleen is het idee raar omdat het nieuw voor me is. Maar alles komt om zijn pootjes terecht.

Verder is er niet teveel te vertellen over de afgelopen week. De meeste van onze onderzoekers zijn nu weg (jagen of vakantie) of ze zijn ziek... dus we hadden niet veel mogelijkheden om ze te bezoeken.

Maar Elder Vause kreeg een telefoontje of hij een toespraak wou geven in 1 van onze wijken voor afgelopen zondag. Hij accepteerde dat. Maar toen we daar aankwamen kwamen we erachter dat we beiden er eentje moesten geven!.... en dat was in minder dan 5 minuten voordat het begon!! Dus dat was even stressen, maar ik denk dat het uit werkte. En de les waarvan ik leerde: BE PREPARED FOR EVERYTHING!!

Maar de wijk waarvoor we spraken is zoooo klein! Er waren alleen maar rond de 40 mensen in de zaal! Het was raar om dat te zien maar makkelijker om een hele wijk te leren kennen in plaats van eentje met 150 leden! En met kleine wijken komen kleine gebouwen en moesten we een foto ervan maken anders zou je het niet geloven hoe klein het is

Verder hebben we met wat zendelingen football gespeelt (als american football) omdat ze de hele week erop aandrongen dat ik het op z’n minst een keer heb moeten spelen. Goed ik doe daarin mee en ik maakte de eerste touch down! bam! The European beat them all! Nja, ik kan dat niet zeggen want we konden onze game niet afmaken wegens tijdgebrek maar ik moest ze even laten weten dat we ook iets kunnen doen met sport.

Vraag me niet waarom ik dat daarin stopte of erover vertelde. Het was random en ik vertel hoeveel er gebeurd is deze week ;)

Succes met alles en ik hou van jullie!

Martijn

5 weken in Wyoming

20 oktober 2014

Beste allemaal,

Er vloog weer een week voorbij! en zo deden de laatste paar weken want ik realiseer me weer dat ik alweer 5 weken in Wyoming ben en dat volgende week er weer transfers zijn. Ik begin een beetje sceptisch erover te zijn of er iets hetzelfde zal blijven in de rest van mijn zending (btw, het is niet dat ik niet van mijn companion hou of zo, Elder Vause is geweldig!! :D). Elke transfers heb ik een nieuwe companion gekregen zo ik verwacht een verandering omdat dat het altijd zo gegaan is in het verleden. Maar dat is uiteraard een stomme reden om dat te denken en ik probeer geen verwachtingen te hebben en er gewoon open te zijn voor wat er zal gebeuren, maar dat is toch wat er in mijn achterhoofd speelt. We zullen zien en ik kan er volgende week meer over vertellen.

Verder blijf ik dingen leren op mijn zending die ik gewoon ken en weet, maar nu op mijn zending leer ik ze echt in real life. Zoals de lessen met 1 van onze onderzoekers, haar naam is Madeline en ze is een wat oudere mevrouw. Ze is heel open voor de kerk en ze gaat wekelijks daar heen maar heeft het moeilijk om haar oude gedachtegang los te laten, als in katholieke achtergrond. Maar haar geloof in Christus is groot!! Maar in de afgelopen weken kwam ze met dingen die in conflict waren met haar geloof en wij proberen haar uit te leggen waarom onze dingen waar waren en het haar te laten zien. En dat ging maar door week in en week uit en het leek dat ze geen vooruitgang maakte en dat er iets mis was, maar we konden niet vertellen wat het was.

We pakten het anders aan en we probeerden het meer open te houden zodat ze meer open met ons kon zien. En dat gebeurde ook. We kwamen er achter dat we de verkeerde focus hadden en de dingen de we opbrachten niet voor haar de belangrijkste waren. We zochten meer naar genezing voor de moeilijke tijden waar ze doorheen gegaan was dan naar de feiten waarom de kerk hersteld moest worden. Zo ze gaat wat meer tijd nodig hebben om bij het doopfont te komen, maar ik herleerde weer dat ik geen dingen kan versnellen en ik weer wat geduld moet ontwikkelen en moet focussen op de dingen die de onderzoeker nodig heeft in plaats van gewoon een voorgeschreven les te geven die helemaal niet toepasbaar is die ik probeer te helpen. Dus het wordt nog vervolgd, alleen is ze helaas weg voor de komende week...

Verder proberen we nog steeds meer mensen te vinden en zijn we iets meer gefocussed om ons heen te kijken en onze indrukken te volgen. Zo gebeurde het afgelopen week dat we in onze auto reden en voorbij een huis reden en ik de indruk kreeg dat we op die deur moesten kloppen. Na wat gedachten afgewogen te hebben zei ik tegen mijn companion dat we moesten omkeren en op een random deur moeten kloppen. Hij deed dat met een verbaasd gezicht en we hadden beiden geen idee wie daar leefde. En met een kloppend hart klopten we op de deur en hielden we een hele conversatie met de vrouw die open deed. Er bleek een actieve familie daar te wonen.... dus niet het gewenste resultaat en ik heb geen idee waarom ik die indruk kreeg om daarheen te gaan. Maar ik zal mijn impressies volgen om de mensen te vinden die we behoren te vinden. Dus we blijven doorgaan met goede moed!

Dat was het zo een beetje. Succes met wat jullie doen en vergeet niet om af en toe stil te staan en te genieten ;)

Liefs,

Martijn

Ps, de foto is een deken dat gemaakt is een van de leden in mijn laatste gebied die zich zorgen maakte dat we te koud zouden zijn in de winter. Maar ik verliet het gebied kort nadat ze gezegt had en ik had nooit verwacht dat ze het ooit zou doen en ervoor zorgte dat ik het als nog zou krijgen! En zijn hier geweldige mensen die goed voor ons zorgen (zelfs als we een aantal 100 mile verwijderd van ze zijn) :D

Plan van de Heer

13 oktober 2014

Beste Allemaal,

Je raakt gemakkelijk ontmoedigd als het niet lijkt te gaan zoals je het wilt hebben. We hebben weinig lessen gehad en we hebben uren dat we niets te doen hebben en we maar wanhopige dingen proberen om gewoon bezig te blijven. Helaas maar waar, het is wat het is. We proberen er gewoon mee om te gaan als goed als we kunnen, maar dat neemt niet weg dat het makkelijk is.

Maar we hadden ook een paar goede momenten :)

Een daarvan was dat we een nieuwe bisshop in 1 van de wijken hebben en we hadden hem nog niet ontmoet. We kregen de gelegenheid daarvoor in de afgelopen week. Zo wij ons introduceren en ik weer uitleggen dat ik niet van hier, maar van Holland ben. (ik zeg Holland omdat voor een of rare reden niemand weet waar Nederland is en wanneer ik Holland zeg dat er opeens een licht aan gaan, dus ik skip gewoon het van Nederland gedeelte). En na dat begint hij ineens Nederlands tegen met te praten!.... mijn mond viel zowat open en ik heb geen idee waar mijn gezichtsuitdrukking op leek. Blijkt dat hij zijn zending in Nederland heeft gediend, Helaas was hij niet in Den Haag terecht gekomen, maar dat is allemaal over een 40 jaar geleden. Dus dat was een leuke verrassing.

Verder kreeg ik ook ineens een telefoontje van een onbekend nummer dat voor mij heel bekend leek (ja, dat klinkt heel verwarrend). Maar toen bleek het de zendelingen te zijn van south salt lake (ik had hun phone voor 9 maanden). De reden dat ze belden was om te vertellen dat 1 van mijn onderzoekers, waarmee ik heb gewerkt, gedoopt werd  afgelopen zaterdag! Dat was zo geweldig om te horen, maar helaas kon ik er niet bij zijn... dat is een van de nadelen van Wyoming. Maar het was geweldig om te weten dat de Heer nog steeds met de mensen werkt ondanks dat ik niet meer daar ben. Ik ben gewoon een onderdeel van het bekeringsproces van iemand. En zo iets motiveert me weer om door te gaan. 

De Heer heeft al een plan voor iedereen en ik moet gewoon dat deel doen waarvoor hij me hier heeft zodat zijn werk voltooid wordt. Soms zijn we degene die het werk begint en op andere momenten zijn we diegene die het eind resultaat ziet  (Johannes 4:36-37)

Succes met alles!

Martijn

Steek de handen uit de mouw

6 oktober 2014


Beste allemaal!

Het was een geweldige week hier in Wyoming met als hoogte punt de algemene conferentie van afgelopen weekend die fantasties was.

Zo, de mensen hier zien dat we service willen doen en ze laten dat ons geen 2de keer zeggen. Dus voor we het weten staan we op een dak van een oudere man die nauwelijks kan lopen en had wat gaten in het dak en dus water kwam ongewenst naar binnen (duh, understatement ) Maar dan staat je daar op het dak met een emmer met teer en dan denk je wat nu? Eerst een foto maken dat we op een dak zijn en daarna gaan proberen we maar iets, zie foto's. 

Maar we kwamen er wel uit en onze kleren zijn ermee weg gekomen zonder iets erop te krijgen. Verder hebben we zover nog geen boos telefoontje binnen gekregen dat we het niet geholpen heeft. Dus we gaan voglende week zien of het gelopen heeft. Maar ik moet zeggen dat het na afloop er goed uit zag. Ik leer echt de meeste onverwachte dingen hier op mijn zending! Wie weet gaat dat nog van pas komen.

Verder niet al teveel veranderd in zendings werk. het gaat gewoon zijn gang en ze zoeken nogsteeds voor meer mensen die meer van ons willen leren. En ook de leden beter te leren kennen is nogsteeds ons doel.

Sorry, er is niet teveel hier te melden deze week. Met mijn gaat alles goed en het begint langzaam wat kouder te worden maar verder nog geen sneeuw.

Succes met alles!!

Liefs,

Martijn

ps De foto met de zendelingen in het zijn de zendelingen met wie ik in het zelfde district zit. Er zijn daar een paar bekende gezichte met wie ik eerder in de buurt gedient heb :)

Wachten op de sneeuw

29 september 2014


Beste allemaal!

Zo weer een week verder en je moest eens weten hoe verbaasd ik ben dat ik weer achter de computer zit en ik moet nu heel diep na denken wat er allemaal gebeurd is!

Zo, de verhalen gaan hier rond dat we net de laatste 'warme' week hebben gehad en het vanaf nu kouder zal worden. Klinkt goed! ik kan niet wachten totdat we weer sneeuw hebben!! Alleen het wordt niet zo extreem als de verhalen die ik heb gehoord in Kemmerer. Dus ik heb geen idee of we sneeuw zullen hebben in september maar normaal rond Halloween loopt iedereen rond in een dikke jas. Gelukkig heb ik al die tijd mijn 'winter gear' bewaard van een jaar geleden dus laat het maar komen. Elder Vause aan de andere kant voelt er niet zoveel voor (duh! Arizona) en we moeten maar binnenkort voor wat winter kleding zoeken.

Het werk hier in Green River nog niet al te druk. We hebben nog steeds momenten dat we vrije tijd hebben (soms iets TE veel) en maar mensen proberen te vinden, die naar ons willen luisteren. Ze verstoppen zich goed maar we zullen ze vinden! ;) Maar we hebben hier geweldige pas gedoopte leden. Zo ontmoette ik eentje afgelopen week die enthousiast zat te vertellen hoe hij op zijn werk zijn geloof probeert te delen. Het was fantastisch om te zien hoe opgewekt hij erover was en hij deelde het als het beste wat hem is overkomen.

Hij ziet hoe ik erover nadenk aan de manier hoe ik het met andere mensen deel. Deel ik het op een manier dat ik laat zien dat het het beste is wat ik heb en me overkwam? Want nu voor mij is het op die manier, maar misschien zou ik het ook meer kunnen uiten!

En we willen hier ook meer de leden in betrekken met zendingswerk, om ook hun er hier over enthousiast te krijgen. Een groot project waar we beginnen om de leden beter te leren kennen en ze te laten weten dat we echt om ze geven. 

Verder hebben we ook de reis naar Manila gemaakt (een deel van onze ring) wat toch een uurtje rijden is !!(er is helemaal niets onderweg te zien, gewoon woestijn!) Het is een klein plaatsje wat een kleine populatie heeft net over de Utah grens. Omdat het zo klein is, is iedereen een beetje meer op zichzelf aangewezen en veel meer zelfstandig. (bijna niet afhankelijk van de stad.) Dat bracht ons wat servicegelegenheden zoals helpen met de voorbereidingen voor de winter. En dan zie je het volgende moment je collega met een kettingzaag hout zagen!! (zie foto, en maar even extra aardig tegen hem zijn!).

Maar de mensen hier zijn zo vriendelijk en we konden gewoon bij een familie voor een paar nachten blijven. (want we kunnen het niet veroorloven om voor uren op en neer te rijden). En we vonden daar wat lego wat ons ook voor eventjes vermaakte :) (zie andere foto)

Verder kijk ik giga uit naar de algemene conferentie!!! Helaas krijg ik weer niet de mogelijkheid om er for real heen te gaan omdat het te ver weg is (hopelijk volgende keer)! Maar dat maakt niets uit wat we krijgen nog steeds de boodschap te horen :) Lang leven technologie!! Maar ik weet wanneer we er ons op voorbereiden dat we echt antwoorden kunnen ontvangen op vragen die we hebben of in dingen waar we wat aanmoediging in nodig hebben! En het is gewoon geweldig dat we gelegenheid krijgen om naar onze profeet en apostelen te luisteren die voor weken er over nagedacht hebben voor de inspiratie wat ze met ons moeten delen. Ik kijk ernaar uit.

Dat is het zo een beetje en alles gaat gewoon zijn gang :) succes daar met alles wat jullie doen en voor jullie steun! En vergeet niet dat ik jullie af en toe mis!

Liefs,

Martijn

Terug naar Wyoming

22 september 2014


Beste Allemaal,

Zo als eerste maar even uitleggen waar ik terecht ben gekomen: Green River Wyoming! Jep, ik ben weer uit Utah en terug in Wyoming!! Niet dat ik iets tegen Salt Lake City heb, maar omdat ik mijn zending startte in Wyoming heeft het toch een speciaal plaatsje voor me. Ik probeer nog steeds een manier te vinden dat ik naar Kemmerer (mijn eerste area) kan gaan zonder de regels te breken uiteraard ;)

En dan ook mijn nieuwe companion: Elder Vause van Tucson, Arizona. Hij is voor 3 maanden op zending en hij is geweldig! Ik ben eigenlijk erg onder de indruk hoeveel hij weet voor iemand die niet al te lang op zending is. Maar alles gaat goed hier.

Zo het gebied waar we verantwoordelijk voor zijn is weer een hele ring. Gelukkig delen we het met sister zendelingen dus we hebben een halve ring. Maar we hebben toch een groot gebied omdat we helemaal naar de Utah grens gaan omdat daar 2 kleine stadjes zijn (McKinnon en Manila).

We leven met leden. Het is een ouder koppel, maar ze zijn fantastisch en zorgen enorm goed voor ons!

Dat zijn de grote veranderingen die hebben plaatsgevonden. Alleen alles is nieuw en ik probeer nog steeds te mensen te leren kennen. Dus ik vertel daar volgende week over.

Ik hou van jullie en succes met alles!

Martijn

Ps, de foto met elder Vause, we keken recht in de zon dus daarom lachen we een beetje raar ;P

Overgeplaatst

15 september 2014


Beste Allemaal!

Er is niet al te veel gebeurd deze week. Maar eerst even vertellen over transfers.

We hadden deze ochtend een telefoontje over overplaatsingen/transfers. Na een beetje stress over het onverwachte, wat er zal gebeuren, werden we uit ons lijden verlost en ze waren redelijk recht door zee: ''Scherf leaving and Samuelson is staying'' Dat was een beetje onverwacht dat dat gebeurde. Het meest logische was dat ik zou blijven, omdat Elder Samuelson hier al voor een tijdje was en door de week al afscheid was aan het nemen van leden en onderzoekers waar hij mee gewerkt heeft. Maar nu blijken de rollen zijn omgedraaid en ik ben degene die het gebied zal verlaten! 

Het voelt een beetje raar om hier alles te moeten verlaten. Ergens voelt het alsof ik het moet gaan compenseren omdat ik voor zolang in 1 gebied heb gezeten, en dat ik nu even door wat gebieden moet gaan :P Het zal allemaal wel uitwerken en de Heer heeft iets anders voor me in petto, wat dat mag zijn.

Alleen we hadden een aantal afspraken gezet voor vanavond dus er is niet heel veel tijd om afscheid te nemen van mensen. Nou maakt het eigenlijk niet veel uit omdat ik niet teveel mensen heb kunnen leren kennen in de afgelopen 6 weken. Maar ik zal wel een aantal missen. Dus volgende week kan ik je vertellen waar ik beland ben en wie deze keer mijn nieuwe collega zal zijn.

Dit is even leuk om te vertellen. In de afgelopen week hadden we dinner bij leden waarvan de man in Nederland heeft gediend (15 jaar geleden), dus hij wou en zou die Nederlandse zendeling voeren. En dat heeft hij gedaan; wat hij had gemaakt? Stamppot met boerenkool!!!! :D Dat was echt geweldig om dat te proeven!! en als nagerecht was hij erin geslaagd om drop te vinden. Iedereen zat er raar naar te kijken en toen ze het in hun mond hadden te bedenken of het wel lekker was. (ik heb daar geweldige gezichtsuitdrukkingen gezien aan die tafel, helaas geen camera bij me.) Maar ik heb volop ervan genoten en dat was een heerlijke verrassing :)

Hopelijk kan ik jullie volgende week meer op de hoogte brengen wat er allemaal veranderd is.

En de foto’s? Gewoon genomen omdat we verveeld waren en een interessante boom tegen kwamen en toevallig mijn fototoestel bij me had :)

Succes met alles!

Liefs,

Martijn