Beste allemaal,
De week is weer eens voorbij gevlogen! ik heb het gevoel dat ik dat ik dat elke keer weer zeg, maar dat is ook zeker het geval zoals ik het ervaar.
Zo, eerst iets super gaafs. We hadden afgelopen week oliebollen gekregen!! :) De Sisters hebben iemand met een Nederlandse achtergrond in hun area die oliebollen zou maken. En ze waren aardig genoeg om ons ook maar uit te nodigen :) Ze waren goed maar het was raar om ze te eten. En ik kreeg ook weer de herinnering waarom we ze maar 1 keer per jaar eten ;) Het was goed om weer iets Nederlands te proeven. (zie foto, and ja, we hadden ietsje teveel fun :) )
Ook hebben we aardig wat sneeuw gekregen afgelopen week. Op dinsdag 8 inches, Ik heb geen idee hoeveel centimeter dat is maar genoeg sneeuw om wegen af te sluiten. Dat gebeurde op de dag van transfers en wij hoefden niet naar Salt Lake te gaan. (De andere zendelingen die wel van Wyoming naar Salt Lake moesten gaan waren veilig, alleen in plaats van een 2,5 uren rijden werden het er 6). Maar dat gaf ons weer een andere mogelijkheid om service te doen, zo we waren die morgen sneeuw aan het schuiven! We kregen de gelegenheid om een aantal van onze buren te ontmoeten en ook eventjes met ze te kunnen spreken op straat, gewoon een goede impressie achter laten :)
En voor de ongeruste mensen, we zijn warm gekleed ;) En uiteraard kan ik het niet laten om erin te spelen (zie meer foto's). En een tip voor andere mensen: Als je schoenen hebt die nat zijn, het werkt NIET om ze in de droger te stoppen! Vraag me niet hoe ik dat weet ;)
Verder de wonderen blijven doorgaan en we kwamen er achter dat niets bij toeval gebeurt. Onze auto moest naar de shop toe omdat er iets aan gerepareerd moest worden. Dus we waren het meeste gedeelte van de week aan het lopen.
Dus op 1 van onze loopdagen moeten we (uiteraard) van de ene kant naar de andere kant van ons gebied lopen voor een afspraak met een minder actieve family. En om eerlijk te zijn we zagen er erg tegen op om helemaal daar heen te gaan. Maar we deden het toch. Toen we daar aankwamen, klopten we op de deur en deed 1 van haar kinderen open: 'Oh, mijn moeder is niet hier maar oom is hier dus kan je naar binnen komen'. In mijn hoofd: 'Geweldig... we kwamen voor niets en nu is hier een random oom'. Maar ik kan jullie vertellen dat die avond we dat huis verlieten ik heel sterk de Geest heb kunnen voelen en dat dat de plaats was waar we moesten zijn. De naam van deze 'random oom' was Aric. En toen we met hem aan de praat raakten, bracht hij op dat hij voor een tijdje eraan gedacht had om met de zendelingen te ontmoeten omdat hij terug naar de kerk wilde gaan. Aan het einde van onze discussie en na zijn vragen te hebben beantwoord, bracht hij op dat hij niet gepland had om die avond naar zijn neefjes te gaan. Dat raakte me, Hemelse Vader heeft een plan voor iedereen en we konden zien dat die avond het was Zijn plan dat we elkaar moesten ontmoeten.
Ik heb geen idee wat er zal gebeuren als we besloten hadden om niet naar de andere kant te lopen van onze area, maar ik ben super dankbaar dat we er heen zijn gegaan en die geestelijke ervaring konden hebben en we een werktuig voor de Heer konden zijn.
Ik hoop dat we allemaal op de plaatsen kunnen zijn waar we moeten zijn om het werk van God te helpen.
Succes met alles en ik hou van jullie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten