Eerste brief vanuit het zendingsveld

9 september 2013


Beste allemaal,

Mijn p-day (vrije dag) is naar de maandag verhuisd, dus dan kan ik weer wat van me laten horen. 

Ik heb helaas geen dear elders (digitale berichten) meer kunnen ontvangen na afgelopen vrijdag, want in het weekend doen ze het niet, en natuurlijk was die maandag één of andere feestdag, dat ging dus ook niet door...  Ik ben bang dat niet alle berichten zijn overgekomen. 

Het gaat hier goed met me, maar alles is toch een beetje anders dan ik had verwacht. 
Ik ben dinsdagochtend met een groep zendelingen (die naar dezelfde zending gingen)(en zie foto) met de trein naar ons gebied gegaan. Het was een interessante ervaring want we moesten de bagage van +/- 15 mensen op een stop van  15 seconden de trein uitwerken. Het is goed gegaan en niemand is tussen de deuren terecht gekomen. Ik heb daar mijn zendingspresident Eberhardt en zijn vrouw ontmoet en het zijn geweldige mensen! Ze hebben hun hele leven in dit gebied gewoond en kennen het daarom goed (dus ik moet mij goed gedragen omdat ze veel contacten hebben ;) ). 

Owja, ik blijf lachen om mijn naam, ik heb nu een bijna een heel zendingsgebied op gang gekregen om mijn naam goed te laten uitspreken :) En Menno, mocht je een zending gaan vervullen in Amerika, daar dan niet op je eerste dag een blauwe stropdas dragen, anders komt de bijnaam elder smurf voorbij :P tenzij je erom kan lachen net als ik. 

Ik heb daar mijn trainer aangewezen gekregen, zijn naam is Elder Matheson. Hij is van Kentucky en dient al 6 maanden in het gebied. Het is de  eerste keer dat hij iemand traint, maar hij doet het geweldig. 
Hier kwam ook mijn grote verrassing, ik dien in Kemmerer, Wyoming en we zijn verantwoordelijk voor een HELE RING (een groter gebied, waarin zich verschillende steden bevinden. In Nederland dient een zendeling in één stad)!!!... dat was een soort van schrikken, want ik had dit helemaal niet verwacht. De eerste reactie was een beetje ongelovig en hoe moeten we dat rond gaan krijgen. Niet de beste eerste houding, maar ik ben ermee bezig om die te veranderen en we doen ons best zover het kan. 
Omdat ons gebied zo groot is, hebben we beschikking over een auto. Onze uitvalbasis is Kemmeren en we hebben daar fietsen tot onze beschikking (iets waar ik echt enorm blij mee ben!!), we fietsen geen grote afstanden,  maar alleen in de stad zelf. Natuurlijk willen jullie mijn gebied op kaart zien, die heb ik helaas niet, maar de volgende dorpjes vallen in mijn gebied: Kemmeren, Randoph, Woodruff, Lebarge, Big Piney en Marbelton. Het is een totaal een 2 uur rijden om het hele gebied door te gaan, dus we plannen om een dag in het ene dorpje te zitten en overnachten daar bij leden en vervolgens reizen we naar het volgende plaatsje. 

Het is hier allemaal een beetje het tegenovergestelde van wat ik thuis gewend ben. Hier leven er weinig mensen maar het percentage aan leden is extreem hoog! Dus op deuren kloppen is niet heel effectief, we doen het voornamelijk met verwijzingen om mensen te vinden. En er is hier zoveel ruimte in het landschap! Echt waanzinnig mooi. 

Het is de bedoeling dat nieuwe zendelingen snel hun wijkzendingsleider en bisschop leren kennen. Alleen zijn hier 8 wijken en het is dus toch aardig wat om de mensen te leren kennen en we  hebben de eerste week vrij letterlijk een introductieweek gehad, dus ik heb nog weinig kunnen lesgeven, maar dat komt nog wel. 
Ik hoop dat jullie mooi weer thuis hebben, want ik heb volgens mij het regenweer van Nederland meegenomen naar Wyoming, want het heeft hier de hele week geregend en ik heb hier en daar gehoord dat het niet veel voorkomt, maar ook dat het nodig is, omdat het juist hier zo droog en warm is. Ik heb niet heel veel van de warmte meegekregen (niet dat ik dat erg vind). 

Er wordt hier erg goed voor ons gezorgd en de mensen zijn echt amazing hier! Mensen zijn ook heel verbaasd dat ik, als buitenlander, zo goed Engels spreek, terwijl ik nog zo kort hier ben. Ik ben dus nu echt dankbaar voor het Engels dat ik op school heb gehad, en zelfs dan nog blijf ik mezelf verbazen dat ik me zo redelijk kan redden in deze taal. Plus ik heb volgens hun een leuk accent en ik vind dat best een leuk compliment (loopt er hier eentje met Nederlandse trots). 

Het is geweldig om met deze mensen te werken, en het is geweldig om de Geest uit te nodigen  tijdens de lessen, Die getuigt dat wat je onderwijst waar is. Het is een geweldig werk om anderen dichter bij Christus te brengen, en iedere keer als we dat doen, brengen wij onszelf ook een stapje dichter naar de Heer toe. Dit evangelie is zo waar en we kunnen erin zoveel blijdschap vinden! 

Dank jullie wel voor alle mailtjes!! Ik vind het echt fijn om op de hoogte gehouden te worden en te horen hoe het met jullie gaat. 
ik hou van jullie!! En succes allemaal voor wie de school en studie is begonnen!

liefs,

Martijn



Met de trein naar Wyoming
Aankomst in Wyoming
Collega en trainer elder Matheson


Geen opmerkingen:

Een reactie posten